خسارت مالی: خسارت‌هایی كه به اموال اشخاص ثالث وارد می‌شود مانند تصادف و خسارت به خودروی ثالث.چنین خسارت هایی، زیان مادی شخص ثالث دارنده وسیله نقلیه موضوع بیمه را شامل می گردد.
خسارت بدنی: خسارت های جانی اشخاص ثالث که شامل فوت، نقص عضو و هزینه های پزشکی ناشی از حادثه با موضوع بیمه باشد.خسارت بدنی پرداختی یا همان دیه یا ارش (دیه ای که مقدار آن در شرع مقدس مشخص نشده است) به نوع صدمه بدنی مانند شکستگی ، نقص عضو و از کار افتادگی جزئی یا کلی ـ موقت یا دائم ـ دیه فوت و هزینه معالجه اشخاص ثالث در اثر حوادث تحت پوشش بیمه شخص ثالث بستگی دارد.
مبنای محاسبه حق بیمۀ شخص ثالث و میزان پوشش مالی و بدنی آن، دیۀ کامل یک انسان در ماه حرام (چهار ماه : ذی القعده، ذی الحجه، محرم و رجب ماه‌های حرام در تقویم قمری به شمار می‌آیند) است. میزان دیۀ شخص فوت شده در حادثۀ رانندگی برحسب مبالغ مذکور تعیین می گردد. بر همین اساس، هر ساله، بیمۀ مرکزی حداقل و حداکثر حق بیمه شخص ثالث را بر اساس نرخ دیه و تعداد سیلندر وسیلۀ نقلیه به شرکت‌های بیمه اعلام می کند. میزان دیه کامل تعیین شده توسط قوه قضاییه در سال 1400 معادل 640 میلیون تومان و در ماه غیرحرام معادل 480 میلیون تومان مشخص شد.
کاربری خودرو نشان دهنده میزان احتمال ریسک بروز حادثه آن حین رانندگی است. خودروهایی نظیر تاکسی‌ها یا خودروهای آموزش رانندگی به دلیل ذکر شده بیشتر در معرض حوادث رانندگی هستند و بیمه‌گزاران این خودروها، باید حق بیمه شخص ثالث بیشتری پرداخت کنند.کاربری‌هایی که باعث افزایش حق بیمه شخص ثالث می شوند:
دیرکرد در تمدیدی بیمه شخص ثالث جریمه دیرکرد و افزایش قیمت بیمه شخص ثالث را در پی دارد. این خسارت دیرکرد به صورت روزشمار محاسبه شده و به حق بیمه با توجه به نوع خودرو افزوده می‌شود. اگر مدت اعتبار بیمه نامه شخص ثالث منقضی شده باشد و حادثه دارای خسارت مالی یا جانی رخ دهد، بیمه‌گر تعهدی در قبال پرداخت خسارت ندارد و خود شخص مالک خودرو یا وسیله نقلیه زمینی باید خسارت را پرداخت کند. جریمۀ دیرکرد بیمۀ شخص ثالث به ازای هر روز معادل تقسیم حق بیمۀ کامل بدون تخفیف یک سال خودرو بر تعداد متعارف روزهای سال یعنی ۳۶۵ است. علاوه بر این، بابت هر روز دیرکرد، باید جریمه بیمه شخص ثالث نیز به اضافه مبلغ یاد شده پرداخت شود که میزان آن سالانه توسط سازمان بیمه مرکزی اعلام می گردد.